Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hos contra singulos dici est melius. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Illa tamen simplicia, vestra versuta. Duo Reges: constructio interrete.

An eiusdem modi?

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Quae est igitur causa istarum angustiarum? Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Hoc non est positum in nostra actione.

Hic nihil fuit, quod quaereremus. Quis hoc dicit? Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?

Cur deinde Metrodori liberos commendas?

Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis?

Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.

Summae mihi videtur inscitiae. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Quod cum dixissent, ille contra.

Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit.

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. At multis malis affectus. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Sed ille, ut dixi, vitiose.

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Immo videri fortasse. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Quis Aristidem non mortuum diligit? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Nullus est igitur cuiusquam dies natalis.

Non est igitur summum malum dolor. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Nemo igitur esse beatus potest. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Quare conare, quaeso.

Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.